GRC treedt in werking
De Global Convention on the Recognition of Qualifications concerning Higher Education van UNESCO is inwerking getreden. Dit is het eerste internationale verdrag op onderwijsgebied. Het doel van het verdrag is om de internationale samenwerking in het hoger onderwijs te versterken en het vertrouwen in de kwaliteit en de betrouwbaarheid van kwalificaties te bevorderen. Het moet erkenningsprocedures transparanter maken, hetgeen er voor zorgt dat studenten makkelijker hun studie kunnen volgen in het buitenland.
Recht op erkenning
De Global Recognition Convention stelt dat studenten het recht hebben om hun diploma erkend te krijgen. Het verdrag legt de bewijslast bij de erkenningsinstantie in plaats van bij de studenten. Individuen hebben ook het recht om in beroep te gaan tegen beslissingen van de erkenningsinstantie. Daarnaast draagt het verdrag bij aan de strijd tegen valse certificaten en frauduleuze processen.
Status van verschillende landen
Voor het inwerking treden van het verdrag moet een minimumaantal van 20 staten het verdrag ratificeren. Dit werd bereikt toen IJsland en Andorra hun ratificatie voltooiden. Er zijn enkele grote landen die het verdrag al hebben geratificeerd, waaronder Frankrijk, Japan, het Verenigd Koninkrijk en Australië. Nederland heeft het verdrag wel ondertekend, maar zit nog in een vroeg stadium van het ratificatieproces.
Context
De Global Recognition Convention is complementair aan de vijf regionale verdragen van UNESCO over de erkenning van kwalificaties in het hoger onderwijs. Hiervan is het Verdrag van Lissabon uit 1997 er één van. In de EU heeft de Commissie vijf jaar geleden een Raadsaanbeveling gedaan over automatische wederzijdse erkenning van diploma’s. De Commissie concludeerde echter recent dat er meer inzet nodig is om de automatische erkenning van diploma’s in 2025 te realiseren. In Nederland voert Nuffic diplomawaarderingen uit. Een diplomawaardering is een advies. Uiteindelijk beslissen Nederlandse instellingen zelf welke studenten ze toelaten.
Mede geschreven door Lotte Kloosterhof.
